Istorijat karatea

Karate je japanska borilacka vjestina koja koristi sve dijelove tijela u svrhu samoobrane. Rijec karate na japanskom jeziku znaci prazna ruka. Postojbina karatea je ostrvo Okinawa koje se nalazi juzno od Japana u skupu ostrva Ruy Kyu. Karate je posebno poznat kao udaracka borilacka vjestina koja koristi sve dijelove tijela, a posebno ruke, noge, laktove, koljena itd. Moderni karate se obicno dijeli na tri dijela:

• Kihon

• Kate

• Kumite (borba)

Kod osnovne tehnike uce se pojedinacni udarci, blokovi, stavovi itd. Kate su poseban skup tacno odredjenih pokreta (udaraca, stavova i blokova) koji se izvode, a pokazuju borbu sa zamisljenim protivnikom (jednim ili vise). Borba moze biti slobodna ili dogovorena (dogovori se koji ce se izvesti udarac, i kojim blokom se blokira taj udarac). U vjezbanju se mogu primjenjivati odredjena oprema kao naprimjer makiwara, vreca za udaranje,fokuseri, tegovi, itd. Iako karate doslovno oznacava praznu ruku neki stilovi uce i borbu oruzjem (kobudo) kao sto su kama, nuncake, bo, itd.

Gichin Funakoshi je rodjen u Suri, na Okinavi 1868 godine. Jos kao djecaka uvjezbavala su ga dva slavna majstora tog vremena. Od svakog je ucio razlicitu okinavljansku borilacku vjestinu. Od Zatasune Azatoa ucio je Shuri-te, od Yatsune Itosua Naha-te od 1879 godine. Spajanjem ova dva stila nastalo je ono sto danas nazivamo Karateom, a posebno Shotokan karateom. Prvu formalnu privatnu demonstraciju karatea u istoriji dao je 1902. godine. Vec iduce, 1903. godine uveo je karate u javnom skolskom sistemu u Muskoj normalnoj skoli i Daiichi srednjoj skoli. 1906 je priredio prvi javni prikaz karatea na Okinavi. Tokom 1912 godine poceo je da uci karate u Carskoj Mornarici. 1914 godine drzao je prikaze karatea sirom Okinave. Funakoshi-sensei je covjek koji je karate donio u Japan. Prve prezentacije je po pozivu izveo 1917 u Butokudenu u Kyotou, pa ponovo 1922. godine kada ga je pozvalo Japansko ministarstvo obrazovanja da prikaze karate na Zenskoj Visoj Normalnoj Skoli u Tokiju. Posle prikaza, Gichinu je prisao Jigaro Kano, osnivac Dzudoa. On je zamolio Funakoshia da ostane duze u Japanu i pokaze mu neke osnovne tehnike. Posle vise meseci, kada se spremao da ode iz Japana, Funakoshiju je prisao slikar Hoan Kosugi, sa zahtjevom da njemu i njegovim ucenicima da instruktazu iz karatea. Tako je Funakoshi jos jedanput odlozio svoj odlazak i poceo prvo organizovano obucavanje u karateu u Japanu, u Tabata narodnom klubu. U tom periodu doneo je odluku da ne napusta Japan. Prozivece ostatak svog zivota uceci karateu Japanski narod. Treca zvanicna prezentacija, 1928. godine, bila je specijalna prilika da svoju vjestinu prikaze carskoj porodici. Ovo je bila izuzetna cast, pogotovo sto je demonstracija izvrsena u okviru carske palate. Gichin Funakoshi je umro 1957. godine u 88. godini zivota. Pored toga sto je stvorio savremeni karate i predstavio ga Japanu i svetu, napisao je i knjigu o karateu, "Rzukyu Kempo: Karate-do". Takodje je napisao "Karate-Do Kyohan" – osnovnu knjigu, prirucnik o karateu, te svoju autobiografiju, "Karate-Do: Moj nacin zivota." Ove knjige kao i njegova umetnost su odgovarajuce nasledstvo ovog skromnog i mirnog covjeka.